ψιχάλες

Τις πρώτες ψιχάλες
που μου ήρθαν στο μέτωπο
τις άφησα αστέγνωτες
μέχρι το σπίτι μου.
Εκεί στην απολυτότητα της μοναχικότητάς μου...
για να δροσίσω τις αναμνήσεις μου...

Continue

Η αγάπη κι εγώ...ΕΝΑ...

Η αγάπη κι εγώ...μια πορεία ζωής..μια βόλτα σε δρόμους με άσφαλτο ενίοτε,κακοτράχαλα μονοπάτια άλλες φορές..αδιέξοδα κάποιες άλλες...στροφές να δίνουν άλλες κατευθύνσεις δίχως σηματοδότηση προειδοποιητική καμιά...

Δρόμοι παράλληλοι που έσπασαν της φύσης το νόμο και τελικά συναντήθηκαν...Η αγάπη κι εγώ...φίλες και θανάσιμοι εχθροί επίσης όταν έπρεπε..ταξίδι με θέα το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού με προορισμό τον ορίζοντα...να βρω τι κρύβεται εκεί.ε...κεί ακριβώς στο σημείο που φιλιούνται ουράνιο στερέωμα και γη...
Κάποια στιγμή δυο θηρία σε μια ζούγκλα απόγνωσης να παλεύουν για κυριαρχία κι επιβολή με τάση καταστροφική...Η αγάπη κι εγώ...σημείο αναφοράς η μια για την άλλη..στόχος η μια για την άλλη...γένη θηλυκά..αόριστα και συγκεκριμένα συνάμα..τόσο ίδια και τόσο διαφορετικά συνάμα...φαρμάκι κι αντίδοτο συνάμα...οξυγόνο και δύσπνοια με ασύλληπτες ταχύτητες εναλλαγής...θάνατος κι ανάσταση επαναλαμβανόμενα κι όχι αναγκαστικά με αυτήν την σειρά....

Continue

ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ

Πρόσφυγας κι εγώ

στην τύχη του κόσμου αφέθηκα,

περαστικός και απογυμνωμένος ...
φυλλομετρώ τις δύσβατες συνειδήσεις
που πρόλαβα να δω στην τελευταία
πινελιά των κεραυνών.

Πρόσφυγας είμαι κι εγώ.

Τα μαρτύρια μου γεννοβολούν πόνο

και συντηρούν την ανάγκη μου

να φυτέψω ένα κόκκινο της άνοιξης

τριαντάφυλλο,πριν μαραθεί

το απότιστο σώμα μου.

Πρόσφυγας έγινα κι εγώ.

Κάτω απ' του ίδιου θεού την προσφορά,

του ίδιου ήλιου τους θησαυρούς διεκδικώ

μια κοίτη ειρηνική την μάνα γη να υπηρετώ.

Continue